ژنی که از طریق خانواده به افراد منتقل می شود، خطر ابتلا به بیماری را افزایش می دهد اما این امر تمام واقعیت نیست. دانشمندان معتقدند ترکیبی از دی ان ای، محیط و عوامل روانی در این امر دخیل هستند. محققان به دنبال مواد شیمیایی مغز به نام انتقال دهنده های عصبی و یک جفت از ساختارهای درون مغز به نام آمیگدال هستند.

تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی

هیچ آزمایشی برای اختلال اضطراب اجتماعی  وجود ندارد و همه تشخیص ها بر اساس توصیف بیمار از علایم انجام می شود. در زمان صحبت کردن با پزشک درمورد استرس خود، باید جزیی سخن بگویید. نگران چه چیزی هستید؟ چندوقت یکبار مضطرب می شوید؟ آیا این استرس در فعالیت های شما اختلالی ایجاد کرده است؟ اگر حداقل شش ماه، بیش از حد احساس نگرانی یا اضطراب داشته باشید، شاید بتوان گفت مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی شده اید.

درمان اختلال اضطراب اجتماعی: روان درمانی

یک روش گفتگودرمانی در درمان استرس بسیار موثر است که به آن درمان رفتاری شناختی می گویند. یک مشاور به شما کمک می کند تا افکار و اعمال منفی خود را شناسایی کنید. درمان رفتاری شناختی تاحدی به معنی نوشتن تکلیف است یعنی افکاری را که منجر به اضطراب زیاد می شوند، می نویسید. یک بخش دیگر تکنینک های آرامش بخش است که با این روش ها افراد سه تا چهار ماه احساس بهتری خواهند داشت. ترکیبی از دارو و درمان رفتاری شناختی بهترین راهکار است.

مراقبت در صورت ابتلا به اختلال اضطراب اجتماعی

با ایجاد چند تغییر کوچک در عادات خود می توانید در جهت درمان اختلال اضطراب اجتماعی حرکت کنید. از مصرف کافئین، داروهای بدون نسخه، حتی داروی سرماخوردگی، اجتناب کنید. چون این داروها می تواند علایم اضطراب را تشدید کند. سعی کنید استراحت کافی داشته باشید و غذاهای سالم مصرف کنید. از فنون آرام کننده مثل یوگا یا مدیتیشن استفاده کنید. حتما ورزش کنید؛ شواهدی وجود دارد که فعالیت متعادل فیزیکی اثر آرام بخشی دارد.

درمان های تکمیلی اختلال اضطراب اجتماعی

علم به این که کدام یک از درمان های غیر متداول در درمان اختلال اضطراب اجتماعی موثر است، دشوار می باشد چون روی این روش ها تحقیق زیادی انجام نشده است. ماساژ، افراد زیادی را آرام می کند؛ اما تحقیقی نشان داده ماساژ علایم اختلال اضطراب اجتماعی را، بیشتر از گوش دادن به موسیقی مورد علاقه کنترل نمی کند.