علائم و تکنیک های برخورد با کودک آزاری
- بدخلقی و گوشه گیری/ پرخاشگری
- اضطراب
- بازی کردن کمتر و یا کمترخندیدن در کودک
- اشکال در خوابیدن
- ناخن جویدن، انگشت مکیدن
کودکانی که مورد آسیب جنسی قرار می گیرند ترس از بیان آسیب به والدین خوددارند زیرا :
توسط فردی که مورد آسیب قرار گرفته اند تهدید شده اند
خودشان را مقصر می دانند
والدین با کودک ارتباط برقرار نکرده اند تا کودک بتواند مشکلاتش را با آرامش و احساس امنیت برای آنها بازگو کند.
ترس از سرزنش و متهم شناخته شدن دارند.
کودکانی که با مادر خود ارتباط صمیمانه دارند هنگام بیان آسیب، ترس، خجالت، گریه، اشک، مشت گره کرده را از خود بروز می دهند .
هنگام برخورد با کودک آسیب دیده سوال نپرسند، توضیح نخواهند، کودک را مقصر ندانند و حتما در اولین فرصت به متخصص مراجعه کنید.
برای پیشگیری از به وجود آمدن این مشکل والدین باید تربیت جنسی را به کودک بیاموزند و آموزش های مخصوص کودکان را از سنین 4-3 سالگی شروع کنند تا آسیب های جنسی در کودکان کاهش یابد.
متخصصین با ارزیابی دقیق از نقاشی ها، بازی ها و شیوه های تخصصی ، میزان آسیب کودک را مشخص کرده و درمان را شروع می کنند.
چنانچه برای کودکتان آسیب ایجاد شده است به جای سرزنش خود در اولین فرصت بدون ترس از قضاوت به مشاورین متخصص مراجعه کنید تا بتوانید از آسیب های شدید آن جلوگیری کنید.
