واژه ی «تروما» به یونانی یعنی «زخم». متوجه باشیم یا نباشیم ، این زخم خوردگی ما یا شکل تعامل با آن است که نشان میدهد رفتارمان باید چـه باشد. باعث شکل یافتن عادتهای اجتماعی است و طرز فکر ما را درباره ی جهان معین می.کند این تروما تعیین کننده دو چیز است آیا میتوانیم یا نمی توانیم به مهمترین چیزهای زندگیمان عقلانی فکر کنیم یا نه؟ آیا توانایی اش را داریم یا نه؟ برای بسیاری از ما چنین وضعیتی در نزدیکترین شراکتها دخالت میکند و باعث انواع و اقسام موذی گریهای رابطه ای  می شود.
پس تروما آسیب روانی است ، در سیستم عصبی ذهن و تن ما جا خوش میکند و تا مدتها بعد از حوادث اصلی به زندگی خود ادامه می دهد و هر لحظه ممکن است دوباره سر باز کند . تروما منظومه ای از ناملایمات است که باعث شکل دادن به خود آن زخم میشود و مازاد بارش میشود زخم
خوردگی ما که بر تن و جان ما تحمیل میکند: نتیجه اش میشود احساسات حل نشده ای که به سراغ ما می آیند آنها با خود دینامیکهای مقابله شان را دیکته میکنند؛ مجموعه ای از متون تراژیک ملودرام یا  عصبی که بدون این که بهشان فکر کنیم به شکلی اجتناب ناپذیر زندگیشان میکنیم . تازه یکی از چندین تأثیر آنها فقط عوارضی است که در تن ما می گذارد.