کم‌رویی ترس خفیف است

یک روانشناس گفت: کم‌رویی را می‌توان نوعی ترس خفیف از موقعیت‌های اجتماعی دانست که در نتیجه خلق و خوی، محیط زندگی و تجربیات فرد است. بعضی از افراد برونگرا و اهل تعامل هستند و از بودن در جمع و گفت‌وگو با دیگران انرژی می‌گیرند، در حالی که افراد درونگرا خیلی اهل تعامل نیستند و از خلوت و رجوع به دنیای درون خود انرژی می‌گیرند. افراد کمرو نگران طرز فکر دیگران هستند، کم‌رویی را می‌توان یک احساس ترس در مواجهه با شرایط یا افراد جدید تعریف کرد. افرادی که کمرو هستند، نگران طرز فکر دیگران درباره خود هستند و همین امر تعاملات اجتماعی آن‌ها را کاهش می‌دهد و رفتار آن‌ها توسط ترس ناشی از نفس اداره می‌شود چنین افرادی سعی می‌کنند تا حد ممکن از موقعیت‌های اجتماعی پرهیز کنند. به گفته ماهر کم‌رویی از طبیعت و نوع پرورش تغذیه می‌شود افرادی کمرو به طور طبیعی نگران هستند و در مواجهه با موقعیت‌های اجتماعی احساس ناخوشایندی دارند این امر می‌تواند به دلیل تربیت و تجربیات گذشته باشد برای مثال فردی که در کودکی به دلیل سوءاستفاده یا درگیری‌های خانوادگی دچار عذاب شده است ممکن است در چنین شرایطی به سر ببرد. اضطراب اجتماعی به نوع شدیدتر ترس اشاره دارد که به وضوح باعث اختلال در فعالیت‌های زندگی فرد می‌شود و کیفیت زندگی او را تحت تاثیر قرار می‌دهد. درمان کمرویی و خجالت تاثیر مستقیمی در افزایش اعتماد به نفس دارد.