عقایدی که باعث می شوند ما روی خوش زندگی را تجربه نکنیم و باید  که از خودمون دورشون کنیم :
١-من حتما باید کارها را به خوبی انجام دهم تا مورد تایید دیگران قرار بگیرم و در غیر اینصورت فرد بی عرضه و بی ارزشی هستم .
٢-دیگران باید همیشه با من با ملاحظه و مهربان و عاشقانه و عادلانه رفتار کنند مگرنه ملعون و فاسد هستند.
٣-شرایط زندگی من باید راحت باشد تا بدون هیچ زحمتی به خواسته هایم برسم مگرنه تحمل ندارم و زندگیم خوب نیست .
به جایش بگوییم :
١- حتی اگر من در انجام امور مشکلی داشته باشم و مورد تایید نباشم ارزشمند هستم .
٢-دیگران با توجه به شرایط زندگی و موقعیت های درونیشون با من ارتباط برقرار می کنند و برخورد نامناسب آنها ربطی به شخصیت و ارزشمندی من ندارد و دلیلی ندارد که آدمهای خوبی نباشند .
آنها فقط با من متفاوتند .
٣- در دل سختیها و مشکلات درسهایی برای رشد و آگاهی من نهفته است و من انسان قدرتمندی هستم که می توانم آنها را موهبتی فرض کنم و در دل آنها رشد کنم .